Slechthorendheid

Slechthorendheid komt in verschillende gradaties voor. Het gehoor kan licht tot zeer ernstig gestoord zijn. De aangeboren slechthorendheid heeft invloed op de ontwikkeling van de spraak en taal. Als doofheid ontstaat nadat de spraak- en taalontwikkeling (grotendeels) zijn voltooid, wordt dit doofheid op latere leeftijd genoemd. Wanneer iemand op latere leeftijd doof wordt, heeft dat zeer ingrijpende gevolgen. Verworven slechthorendheid kan veroorzaakt worden door een ongeval, door een infectieziekte of door het gebruik van bepaalde medicijnen.

 

“Mijn kind heeft moeite met het (na)zeggen van klanken”

“Ik kan mijn partner niet verstaan”

Aangeboren slechthorendheid heeft invloed op de ontwikkeling van de spraak en taal. Een kind dat zich normaal ontwikkelt, leert de betekenis van klanken door veel na te doen en te herhalen. Hij leert zijn eigen klanken bij te sturen, zodat die gaan lijken op de taal die hij hoort. Op deze manier leert het kind spreken.

Gevolgen van slechthorendheid

Een slechthorende baby zal niet of veel minder reageren op zijn eigen gebrabbel en op de klanken uit zijn omgeving. Hij leert de betekenis van geluiden en spraak niet zo vanzelfsprekend en automatisch als horende leeftijdsgenootjes. De boodschap van de ander wordt dan vaak onvoldoende waargenomen en de eigen spraak is niet altijd verstaanbaar. Het gevolg is een moeizamere communicatie. Een ander gevolg is een achterstand in het begrijpen van taal en het leren spreken.

Vroegtijdige onderkenning van groot belang

Het is belangrijk om zo vroeg mogelijk te ontdekken dat een kind slechthorend is. In Nederland is neonatale gehoorscreening ingevoerd. Binnen tien dagen na de geboorte wordt het kind in de thuissituatie getest op slechthorendheid/doofheid. Wanneer een kind drie maal slecht scoort, wordt hij doorverwezen naar een KNO-arts of een audiologisch centrum.

Wat doen wij aan slechthorendheid? 

De logopedist onderzoekt of én hoe groot de spraak- en taalachterstand bij het kind is. Zij kijkt zowel naar het begrijpen als het uiten van taal. De logopedische behandeling is gericht op het verminderen van de taalachterstand, het aanleren van een goede uitspraak, het geven van specifieke hoortraining en het leren spraakafzien (liplezen). Dit gebeurt zoveel mogelijk in een spelsituatie. Daarnaast wordt ook veel aandacht geschonken aan het coachen van het gezin in het communiceren met een slechthorend kind.

In het algemeen wordt met logopedische behandeling de achterstand ingelopen. Bij ernstige slechthorendheid kan verwijzing naar een school voor slechthorende kinderen nodig zijn.

Bij volwassenen met een aangeboren slechthorendheid zal de behandeling zich vooral richten op (hernieuwde) aandacht voor de uitspraak en spraakafzien.

Doofheid op latere leeftijd

Als doofheid ontstaat nadat de spraak- en taalontwikkeling (grotendeels) zijn voltooid, wordt dit doofheid op latere leeftijd genoemd. De patiënt heeft dus gewoon leren spreken en de verstaanbaarheid van de spraak is goed. Dit is een groot verschil met de aangeboren doofheid of de doofheid die op zeer jonge leeftijd optreedt.

Meer informatie ontvangen?

Heeft u een dringende vraag? Vul het contactformulier in en wij voorzien u zo spoedig mogelijk van antwoord.